Draaidagen
Roman, 2019, uitgeverij Atlas Contact
Achterflaptekst
Zonder vader en moeder groeide Judith op bij haar oma, een Auschwitz-overlever die dementeert en steeds meer leeft in haar traumatische verleden. Om dichter bij haar oma te komen en haar verleden te begrijpen, gaat Judith als edelfigurant spelen in een film over de Tweede Wereldoorlog. Maar kan fictie de brug tussen de generaties en tussen slachtoffer en buitenstaander, wel slaan?
In deze ingenieuze en ontroerende debuutroman over trauma’s en familiebanden richt Judith zich rechtstreeks tot haar oma. Ze vertelt over de dagen op de filmset, maar ook over oma’s jeugd en geschiedenis en geeft haar als het ware haar eigen verhaal terug.
De Groene Amsterdammer
Kees 't Hart: 'Ik las deze roman met toenemende beklemming en met toenemende bewondering voor de ingenieuze opzet die dieper ingrijpt dan een abstract betoog over de fictionalisering van oorlogsmisdaden. Boer schreef een indrukwekkend boek over de verwerking van oorlog. Haar koele documentaire stijl stelde haar in staat de onderliggende emoties overtuigend op me over te brengen.'
Lees de recensie in de Groene Amsterdammer.
Literair Nederland
Op Literair Nederland verscheen een column van Inge Meijer. In haar column haalt Meijer de 4 mei lezing van Arnon Grunberg aan en zegt ze: 'Grunberg zegt dat we naar de details moeten kijken omdat algemeenheden geen indruk maken. Ik moet direct denken aan het boek Draaidagen dat ik aan het lezen ben en naast me op tafel ligt. Een boek dat begint met het rinkelen van porselein.' Inge Meijer besluit met deze woorden: 'Een schijnbaar achteloos vermeld detail raakt me direct in het hart, daar waar het mededogen begint. Een ongelofelijk indrukwekkend boek.'
De Lage Landen (voorheen Ons Erfdeel)
Dirk Vandenberghe. 'Wat volgt is een schitterend duel tussen film, verbeelding en werkelijkheid, waarbij de grenzen steeds meer vervagen. Knap is hoe Boer voortdurend van perspectief wisselt, waardoor de lezer alert moet blijven en af en toe toch op het verkeerde been wordt gezet. Wat is echt? Wat is film? Wat is heden, wat is verleden?'
Leestafel.info
'Bianca Boer verweeft deze verhaallijnen op ingenieuze wijze. Het verhaal laat je niet zomaar weer los. [...] Erg mooi boek. Ontroerend, temeer door de eenvoudige verteltrant.' Aldus Marjo van Leestafel.info.
Dirk Vandenberghe. 'Wat volgt is een schitterend duel tussen film, verbeelding en werkelijkheid, waarbij de grenzen steeds meer vervagen. Knap is hoe Boer voortdurend van perspectief wisselt, waardoor de lezer alert moet blijven en af en toe toch op het verkeerde been wordt gezet. Wat is echt? Wat is film? Wat is heden, wat is verleden?'
Blz 1 De Lage Landen
Blz 2 De Lage Landen
Trouw
Jann Ruyters: ‘Op de set speelt filmgedoe met concurrentie tussen de actrices, en versierpogingen door de sterspeler, perikelen die het boek ondanks het oorlogsthema licht houden maar wat telt is wat de opnames met Judith doen. Ze blijkt een natuurtalent in het inleven, in haar van angst opengesperde ogen staat de gruwel onomwonden te lezen. Soepel vervlecht Bianca Boer zo het verhaal van de getraumatiseerden die alles verdrongen met dat van de onwetenden die het al een leven lang proberen te begrijpen.’ Lees de recensie in Trouw.
Jann Ruyters: ‘Op de set speelt filmgedoe met concurrentie tussen de actrices, en versierpogingen door de sterspeler, perikelen die het boek ondanks het oorlogsthema licht houden maar wat telt is wat de opnames met Judith doen. Ze blijkt een natuurtalent in het inleven, in haar van angst opengesperde ogen staat de gruwel onomwonden te lezen. Soepel vervlecht Bianca Boer zo het verhaal van de getraumatiseerden die alles verdrongen met dat van de onwetenden die het al een leven lang proberen te begrijpen.’ Lees de recensie in Trouw.
Friesch Dagblad
'De slothoofdstukken waarin de schrijver beide verhaallijnen bij elkaar brengt, maken veel indruk. De dementerende vrouw herbeleeft de afschuwelijke realiteit van de oorlog, nota bene door toedoen van haar kleindochter.' Aldus Douwe de Vries.
'De slothoofdstukken waarin de schrijver beide verhaallijnen bij elkaar brengt, maken veel indruk. De dementerende vrouw herbeleeft de afschuwelijke realiteit van de oorlog, nota bene door toedoen van haar kleindochter.' Aldus Douwe de Vries.
Literair Nederland
'Zeg niet dat er in Nederland geen goede romans worden geschreven!' aldus Els van Swol op Literair Nederland.
'Zeg niet dat er in Nederland geen goede romans worden geschreven!' aldus Els van Swol op Literair Nederland.
Leestafel.info
'Bianca Boer verweeft deze verhaallijnen op ingenieuze wijze. Het verhaal laat je niet zomaar weer los. [...] Erg mooi boek. Ontroerend, temeer door de eenvoudige verteltrant.' Aldus Marjo van Leestafel.info.
Chicklit.nl
'In één adem lees je hoe oma en kleinkind met elkaar verbonden willen blijven terwijl de verhoudingen veranderen. Oma wordt het kind en het kind wordt een ouder. Een verhaal over volhouden of opgeven, vechten of vluchten. Kortom Draaidagen is echt een aanrader!' zegt Annelies Goudsmits van Chicklit.nl
'In één adem lees je hoe oma en kleinkind met elkaar verbonden willen blijven terwijl de verhoudingen veranderen. Oma wordt het kind en het kind wordt een ouder. Een verhaal over volhouden of opgeven, vechten of vluchten. Kortom Draaidagen is echt een aanrader!' zegt Annelies Goudsmits van Chicklit.nl
– SANNEKE VAN HASSEL
Indringende zoektocht van een jonge vrouw die niet loskomt van de geschiedenis en verdwaald raakt op een filmset.’
– MARCEL MÖRING
‘Draaidagen is een overtuigend schimmenspel van schijn en werkelijkheid, heden en verleden, feit en fictie, waarin Bianca Boer het particuliere en het algemene heel knap in en door elkaar laat vloeien.’ – MARCEL MÖRING
Bestel het boek bij uw lokale boekhandel.
Meer informatie: Uitgeverij Atlas Contact.